Δέος και Συγκίνηση στις Γιορτές Εξόδου της Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου
Η επέτειος της εξόδου από το Μεσολόγγι αναδεικνύει τη βαθιά συμβολική σημασία της ως μια πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας. Αυτή η κορυφαία στιγμή της Ελληνικής Επανάστασης υπογραμμίζει το ηθικό δίλημμα «Ελευθερία ή Θάνατος», το οποίο προσδιόρισε την πορεία των γεγονότων της εποχής.
Στις 10 Απριλίου 1826, κατά την ανατολή της Κυριακής των Βαΐων, η ηθική ελευθερία των 3000 μαχητών και 8000 αμάχων «Ελεύθερων Πολιορκημένων» έφτασε σε επίπεδα θεϊκής εξύψωσης ενάντια σε 30.000 Οθωμανούς και Αιγύπτιους πολιορκητές. Οι άνδρες και οι γυναίκες του Μεσολογγιού, παρόλο που είχαν υποφέρει από την πείνα, συσπειρώθηκαν με απόλυτη αφοσίωση και προετοιμάστηκαν για τον αγώνα τους. Ο αγωνιστής και ιστορικός Νικόλαος Κασομούλης μας μεταφέρει με έντονο τρόπο την ατμόσφαιρα της εποχής, αναφέροντας τις γυναίκες που καλούσαν τους στρατιώτες να αλλάξουν τα λερωμένα ρούχα τους με καθαρά.
Διατηρώντας τις τελευταίες δυνάμεις τους, οι μαχητές κρατούσαν τα ξίφη τους και φώναζαν «Χριστός Ανέστη», οδηγούμενοι σε μια σφιχτή, απελπισμένη μάχη που κατέληξε σε μια ανελέητη σφαγή. Αυτή η τραγική έκβαση χειροτέρευσε τη διεθνή κοινή γνώμη και αφύπνισε το Φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη. Το γεγονός αυτό ταλανίζεται μεταξύ της ιστορικής και της μυθικής διάστασης, καθώς έφερε στο προσκήνιο την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων απέναντι στις δυνάμεις του κατακτητή.
Στις επέτειες που γιορτάζουν τα 199 χρόνια από την Έξοδο, η Ζάκυνθος παίζει έναν κορυφαίο ρόλο. Συμμετείχε με περηφάνια στις επετειακές εκδηλώσεις, που πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Απριλίου. Η μεγαλειώδης πομπή στο Κήπο των Ηρώων αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία, γεμάτη εικόνες και συναισθήματα, συγκεντρώνοντας περισσότερο από 200 πολιτιστικά σωματεία από όλη την Ελλάδα.
Η παρουσία των πολιτιστικών συλλόγων, όπως το «Φιόρο του Λεβάντε» και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σκουληκάδου «Ερωτόκριτος», προσέφεραν έναν έντονο χρώμα στη γιορτή. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν οι μελωδίες της Φιλαρμονικής Κατασταρίου υπό τη διεύθυνση του Αργύρη Μαρούδα, που συνέβαλαν στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας έντονης συγκίνησης και δέους.