Το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών, οι μέθοδοι αντιμετώπισης και το θεσμικό πλαίσιο ήταν τα θέματα που συζητήθηκαν στην συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής.
Στις εργασίες της Επιτροπής προσκλήθηκε και συμμετείχε ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ιονίων Νήσων και Δήμαρχος Ζακύνθου Γιώργος Στασινόπουλος επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι “ως νησιωτική Περιφέρεια και άκρως τουριστική, το ζήτημα αυτό μας επηρεάζει άμεσα και ποικιλοτρόπως. Δεν είναι μόνο η σοβαρή περιβαλλοντολογική διάσταση του θέματος, αλλά είναι και η απώλεια περιουσιών και σημαντικών στοιχείων του τουριστικού μας προϊόντος. Σε ένα περιβάλλον που η κλιματική κρίση αλλάζει τα δεδομένα με γεωμετρική ταχύτητα και καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη υιοθέτησης νέων, πιο δυναμικών αλλά και αποτελεσματικά τολμηρών πρωτοβουλιών, με νέα νομοθετήματα αλλά κυρίως με νέες δράσεις”.
Κοινή παραδοχή και συμπέρασμα όλων, βουλευτών, ειδικών επιστημόνων και εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ήταν ότι η Ελλάδα, µε τις εκατοντάδες χιλιάδες ακτογραμμές της, χρειάζεται άμεσα ένα εθνικό στρατηγικό, ολιστικό σχέδιο, για να αποτρέψει μελλοντικούς μεγάλους κινδύνους ή βρίσκονται προ των πυλών.
Ειδικότερα ο κ. Στασινόπουλος ανέφερε “η εξέλιξη αυτή επηρεάζει άμεσα την τοπική κοινωνία, ειδικά σε συγκεκριμένες περιοχές όπου το πρόβλημα είναι ιδιαιτέρως έντονο. Αφενός στην περιοχή του Αργασίου, μια περιοχή δίπλα στην πόλη της Ζακύνθου, άκρως τουριστική. Όπως βλέπουμε σε μια αποτύπωση που έχουμε συγκριτικά από το 1945 μέχρι το 2016 η ακτή έχει υποχωρήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό ιδίως στη νότια πλευρά της. Σε αρκετά σημεία σταματάει πλέον σε ιδιοκτησίες, έχοντας απωλέσει εκεί ολοκληρωτικά, το σύνολο της παραλίας. Για το συγκεκριμένο σημείο, από την προηγούμενη θητεία της Κυβέρνησης είχε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια από το Υπουργείο Ναυτιλίας, όπου δρομολογήθηκε το ζήτημα της ανάπλασης της παραλίας του Αργασίου και τώρα απομένουν ορισμένες αδειοδοτήσεις για να προχωρήσει αυτό το σημαντικό έργο.
Το άλλο παράδειγμα αφορά κάτι το οποίο είναι πιο γνωστό. Και αναφέρομαι φυσικά στο παγκοσμίως διάσημο Ναυάγιο της Ζακύνθου. Αυτό το τοπόσημο της Ζακύνθου και της Ελλάδας, το δευτερο πιο πολυφωτογραφημένο σημείο της Ελλάδας μετά την Ακρόπολη. Παραθέτω ένα απόσπασμα από τους χάρτες του Κτηματολογίου, όπου από το 2008 που είναι η μια φωτογραφία μέχρι το 2016, δηλαδή μέσα σε μόλις 8 χρόνια η παραλία είχε υποχωρήσει κατά περίπου 15 μέτρα! Άλλα 8 χρόνια μετά σας βεβαιώνουμε πως η παραλία έχει υποχωρήσει ακόμα περισσότερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να κινδυνεύει να χαθεί μια απαράμιλλης ομορφιάς παραλία, αλλά και το ίδιο το Ναυάγιο καθώς μικραίνει η γραμμή άμυνας του απέναντι στη θάλασσα.
Άλλωστε το είδαμε αυτό φέτος το χειμώνα, όπου σε μια μόλις ημέρα το μεσαίο τμήμα του πλοίου έπαθε μεγάλη ζημιά. Γίνεται μια σημαντική προσπάθεια για τη διάσωση του πλοίου και της παραλίας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, καθώς μέχρι τα τέλη του μήνα αναμένεται η παρουσίαση της σχετικής μελέτης, όμως πρέπει κάποιος να την υλοποιήσει, κάποιος να έχει την ευθύνη της περιοχής και αυτός ο κάποιος ζητάμε επιτακτικά να είναι η ζακυνθινή κοινωνία και ο μοναδικός της άμεσος εκπρόσωπος, ο Δήμος Ζακύνθου.
Χρειαζόμαστε όμως κι άλλα για την προστασία των ακτών μας. Και άλλες παραλίες στα Ιόνια Νησιά αντιμετωπίζουν ήδη ή κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν αντίστοιχα προβλήματα.
Ήδη υπάρχει ένα πρόγραμμα που τρέχει από την πλευρά της Περιφέρειας και του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και είχε ενταχθεί τα προηγούμενα χρόνια και αφορά την παρακολούθηση και καταγραφή της διάβρωσης σε 50 ακτές της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
Αυτή η δράση θα εφαρμοστεί σε 16 παραλίες της Κέρκυρας, 11 παραλίες της Λευκάδας, 12 παραλίες στην Κεφαλονιά, 2 παραλίες στην Ιθάκη και 9 παραλίες στην Ζακυνθο.
Θα θέλαμε ένα αντίστοιχο πρόγραμμα να εντάξει το σύνολο των ακτών μας, ακόμα και αυτές που φαινομενικά δεν αντιμετωπίζουν άμεσα αντίστοιχο πρόβλημα, στην κατεύθυνση της πρόληψης και με δεδομένη την κλιματική κρίση και τα όλο πιο έντονα καιρικά φαινόμενα που δεχόμαστε.
Αυτά θα γίνουν απαραίτητα με τη σύμπραξη με αξιόλογα ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα, ώστε να κατανοήσουμε εις βάθος το ζήτημα. Χρειάζεται επέκταση της γνώσης μας στο θέμα, κυρίως των αιτιών συνολικά που το δημιουργούν. Και έτσι μετά με συντονισμό να δράσουμε ακόμα πιο δυναμικά, με παρεμβάσεις στο πεδίο, παρεμβασεις όμως που ταιριάζουν στο εκάστοτε φυσικό περιβάλλον, τόσο σε τεχνικές όσο και σε υλικά. Χρειάζεται επίσης η κινητοποίηση κι άλλων επιπρόσθετων πόρων προς αυτή την κατεύθυνση, ένα ζήτημα το οποίο μπορούμε να συζητήσουμε και στα πλαίσια ενός ενδεχόμενου νέου Ταμείου Ανάκαμψης ή άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων στη θητεία των νέων ευρωπαϊκών οργάνων.
Σας καλώ σε συλλογική δράση και υπευθυνότητα, φορέων και ιδιωτών, γιατί η προστασία των ακτών είναι κοινή ευθύνη όλων και απαραίτητη για τη διατήρηση του φυσικού πλούτου και της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής μας, προς όφελος πάντα του τουριστικού μας προϊόντος”.